Stel je hebt je droomwerk te pakken. Je geniet van je werk en haalt er veel voldoening uit. Je doet je best steeds beter te worden in wat je doet. Je gaat voor meesterschap. Opeens zie je een vacature voor een andere mooie baan of krijg je de kans om als zelfstandige iets heel anders te doen. Heel aantrekkelijk.. Als je vol commitment bent over je huidige werk, dan zul je zo’n vacature of kans vrij snel weer naast je neerleggen. “Mooie vacature/kans ja, maar niet voor mij”. Jij waardeert je huidige werk teveel om de overstap te maken. (1)
Hoe tevreden zul je in dit scenario zijn? En hoe tevreden zullen je werkgever of je klanten zijn?
Stel nu dat je overweegt allebei de banen aan te nemen. Je verdeelt je tijd gewoon over deze twee banen, dat kan best. Je werkgever is er oké mee. In het begin ben je door het dolle, wat een geluk! Twee supermooie banen! Ze zijn heel verschillend en vereisen daarom ook een verschillende aanpak, maar je doet je best je werk net zo goed te doen als voorheen, toen je nog maar één baan had. (2)
Hoe tevreden zul je nu zijn? En hoe blij zullen je oude werkgever of oude klanten hiermee zijn? En je nieuwe?
Stel nu dat je oude werk niet je droomwerk is, maar dat je het gewoon doet omdat je geld nodig hebt. Het is best prima werk en je hebt oké collega’s, maar daar is ook alles mee gezegd. Je ervaart geen enorme drive en blijft om je heen kijken naar leuke vacatures of kansen. Die mooie vacature/kans komt opeens voorbij en je besluit een gokje te wagen. Gehechtheid aan je oude werk was er niet zozeer, dus de keuze is vrij snel gemaakt: je stopt met je oude werk en gaat voor het spannende, nieuwe werk. Je hoopt dat dit je droombaan zal worden. (3)
Hoe tevreden ben je in dit scenario? En je werkgever/klanten?
Een andere mogelijkheid zou zijn dat je niet durft te solliciteren op mooie vacatures, of dat je niet aangenomen wordt als je wel solliciteert. Of je durft de overstap naar ander zelfstandig werk niet te maken. Je blijft dus maar vasthouden aan je oude werk. Niemand anders lijkt je tenslotte als werknemer of opdrachtgever te willen en je geeft hen daarin groot gelijk. Zo geschikt ben je ook niet. Je schikt je in je lot en probeert het te accepteren, maar heimelijk blijf je verlangen naar bevredigender werk. (4)
Hoe voel je je in dit scenario? En je werkgever/klanten?
Het voorlaatste scenario is dat je geen werk hebt en in een uitkering zit. Je wilt dolgraag fijn werk, want je inkomen is nu niet toereikend en je verveelt je thuis. Je zit elke dag urenlang op vacaturesites en stuurt de ene na de andere sollicitatie. Soms krijg je de baan, maar ontdek je in de proefperiode dat het niets voor je is. Je zoekt nog liever even verder. In de tussentijd probeer je een bedrijfsplan te schrijven. Je hebt best wat ideeën, maar geen van allen lijkt uitvoerbaar. (5)
Hoe voel je je in dit scenario?
Het laatste scenario is dat je geen baan hebt, omdat je bijvoorbeeld geld geërfd of gewonnen hebt, flink hebt gespaard, kunt rentenieren, een passief inkomen hebt of een partner die financieel voor je zorgt. Je hebt in elk geval voldoende geld om je leven te leven zoals jij dat prettig vindt en je vindt het niet nodig om omwille van andere redenen te werken óf je zou best wel willen werken, maar je bent vooralsnog geen leuke baan of zelfstandig werk tegengekomen. Je hebt geen haast. (6)
Hoe tevreden ben je nu?
Een zestal scenario’s dat je door zou kunnen trekken naar relaties.
- Iemand is dolgelukkig met zijn partner, steekt veel energie in zijn relatie en kan de aantrekkingskracht van anderen vrij gemakkelijk weerstaan.
- Iemand is dolgelukkig met zijn partner, maar denkt dat twee (of meer) relaties best kan en doet dit dan ook.
- Iemand is niet dolgelukkig met zijn partner en is weg zodra de gelegenheid zich voordoet.
- Iemand is niet dolgelukkig met zijn partner, maar durft of kan niet weg.
- Iemand is alleenstaand en date er lustig op los. Op zoek naar de ware, die hij/zij maar niet lijkt te vinden.
- Iemand is alleenstaand en vindt dit wel prima zo. Hij/zij ziet geen reden om een partner te zoeken of kan er geen vinden die voldoet.
Natuurlijk zijn dit niet alle mogelijk voorstelbare scenario’s, maar met welk(e) scenario(‘s) kun jij je het meest identificeren? En.. hoe bevalt dat? Is dit het scenario waar je in wilt blijven?
Het helpt mij deze vergelijking met werk te maken, omdat relaties iets lastigs en ongrijpbaars voor me zijn en dit de boel wat voor me verheldert.
Zelf heb ik qua relaties vrijwel altijd in scenario 1 gezeten. Ik ben altijd overtuigd geweest van mijn keuzes in de liefde en ging er vol voor. Dat zij meestal niet vol voor mij gingen en dat ik daar eerder mee had moeten stoppen is zeker waar, maar dat is een andere discussie. Het gaat in deze scenario’s om jouw instelling in relaties, niet die van je eventuele partner. Ik heb ook in scenario 3 gezeten. Ik bleef in een relatie waar ik niet blij meer mee was. De koek was op en ik wilde daar niet meer aan werken. Zodra ik verliefd werd op iemand anders en dit wederzijds bleek te zijn, was ik weg. Ik had toen beter al veel eerder in scenario 6 kunnen springen, voor mezelf en voor mijn geliefde, maar door mijn grote verlatingsangst kon ik dit destijds niet. Nu wel gelukkig. Ik blijf nu net zo lang in scenario 6 tot ik naar 1 kan gaan. En ik heb geen haast. Sterker nog, ik WIL voorlopig alleen blijven, omdat ik daar op dit moment veel meer van leer. Mocht ik ooit weer iemand tegenkomen waarmee ik een relatie voor me zie, dan wil ik óók oog hebben voor het scenario waar mijn geliefde in zit. Ik ga dit keer namelijk voor echt meesterschap.